اگر پيش آمد از ناحيه خود راننده نباشد آن وقت بر آن ديه نيست مثل اينكه ماشين ليز بخورد و يا به ماشين خرابى رخ دهد كه منجر به واژگون شدن گردد بدون اينكه سهل انگارى از طرف راننده بوده باشد، اما اگر خودش سبب واژگون شدن باشد آن وقت ديه به عهده راننده مى باشد مثل اينكه با سرعت زياده از حدّ راه برود يا از راهى كه خطرناك است و ماشين دچار حادثه مى شود رانندگى كند و سهل انگارى نمايد در اين موقع ديه بر عاقله است كه آن هم خويشان راننده از مردان مى باشند و آنها فرزندان او است اگر چه پايين تر باشند و پدر او است و آنهايى كه نزديك به آن مى باشند همانند اجداد و عموها و برادران و فرزندان عموها و برادران مى باشند.