كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

راننده اى كه در كمال عقل و صحت بدن هست كه در حال رانندگى به سبب پيش آمدى ماشينش واژگون شد و بعضى از سوارشدگان ماشين وفات كردند ديه به عهده چه كسى خواهد بود، و اگر راننده هم با جمعى از سوار شدگان بميرد آيا خويشان وفات كنندگان مى توانند از خويشان راننده ديه بگيرند؟

اگر پيش آمد از ناحيه خود راننده نباشد آن وقت بر آن ديه نيست مثل اينكه ماشين ليز بخورد و يا به ماشين خرابى رخ دهد كه منجر به واژگون شدن گردد بدون اينكه سهل انگارى از طرف راننده بوده باشد، اما اگر خودش سبب واژگون شدن باشد آن وقت ديه به عهده راننده مى باشد مثل اينكه با سرعت زياده از حدّ راه برود يا از راهى كه خطرناك است و ماشين دچار حادثه مى شود رانندگى كند و سهل انگارى نمايد در اين موقع ديه بر عاقله است كه آن هم خويشان راننده از مردان مى باشند و آنها فرزندان او است اگر چه پايين تر باشند و پدر او است و آنهايى كه نزديك به آن مى باشند همانند اجداد و عموها و برادران و فرزندان عموها و برادران مى باشند.

آيا به كسى كه بدون عذر ريش خود را مى تراشد فاسق گفته مى شود؟

ريش تراشيدن حرام است و از گناهان صغيره است كه به عدالت صدمه نمى رساند مگر با اصرارى كه به معناى خوار شمردن گناه باشد.

اگر بانك دويست دينار سود به يكهزار دينار مى گيرد و مكلف مى خواهد كه از ربا فرار كند لذا دوازده تا چك مى نويسد و قيمت هر چك صد دينار مى باشد سپس آن چكها را به بانك به هزار دينار مى فروشد آيا اين جايز است يا نه؟

در رها شدن از ربا اين كفايت نمى كند، آرى اگر بانك دولتى باشد ممكن است كه از آن قرض بگيرى نه به قصد سود دادن و بر آن حكم مجهول المالك را جارى كنى و دادن سود به لحاظ اينكه جريمه و ماليات است كه از او ظالمانه گرفته مى شود پرداخت نمايد.